De titel klinkt zwaarder dan dat ik het wil maken, maar toch speelde het een rol in mijn fotografische gedachten en uitvoering. Want hebben jullie dat wel eens? Helemaal verzadigd zijn van fotografie en er niet meer erop uit te willen gaan of er iets mee willen doen? Ik had gedacht dit gevoel niet meer te ervaren na de zomervakantie. Maar helaas, deze herfst had ik er toch weer last van.
Even terug naar de zomer
In de zomervakantie heb ik lang zitten te denken wat ik wil in de fotografie. Waarom doe ik het, wat wil ik er mee doen. Is het echt alleen maar jagen op (epic) foto’s waarvoor je je moet voorbereiden (weer, tijd etc) en gaat als de condities goed zijn? Dit alles delen op sociale media, maar waarom en wat levert dat op, moet dat iets opleveren? Nee, niets van dat alles. Ik beleef het meeste plezier aan de beslissing om een dag op stap te gaan, dat moment beleven en als de camera mee is datgene vastleggen wat mijn interesse vangt (licht, mist, compositie of wat dan ook) om de herinnering te kunnen herbeleven. Dus als ik iets geleerd heb over mijzelf als fotograaf afgelopen vakantie is dat ik voornamelijk het moment wil beleven, uitprinten en ophangen.
Laagjes naar het licht in de Oostenrijkse Alpen.
de duisternis: Social Media
Nu zijn we 3 maanden verder en de zin om er met de camera op uit te gaan is weer even weg. Enerzijds geen tijd vanwege werk en anderzijds omdat ik vaker kies om te sporten. Maar er is nog een reden: Sociale Media!
Ik weet het, ik moet mij niets aantrekken van wat er op Instagram, Facebook, Vero of welk ander platform te zien is. Ik doe dat ook niet, althans dat denk ik, en ik fotografeer nog steeds datgene wat mij interesseert. Maar toch, wat is dat dan waardoor ik minder snel ga fotograferen? Dat is precies wat ik in de herfst probeerde uit te vogelen. Het is de verzadiging van het kijken naar de foto’s, de story’s, de reels etc op sociale media. Om eerlijk te zijn, het is eigenlijk ook een verslaving (geweest). Ik pakte om de haverklap de telefoon om te kijken of er iets nieuws is en gaandeweg werd de zin om te fotograferen steeds minder.
De donkere jungle van mijn gedachten na het zien van Sociale Media. Het licht is niet ver weg :-)
naar het licht
Daarom heb ik drie weken geleden besloten om alle social media apps van de telefoon te verwijderen. Ik had het nooit gedacht, maar ik vind het heerlijk om nu geen Instagram en Facebook te hebben. Mijn mobiele telefoon gebruik is met 50% verminderd en ik lees veel vaker een boek om vervolgens lekker in slaap te vallen. Maar het belangrijkste is dat ik weer zin krijg om de camera mee te nemen als ik een keer weg ga. Zonder het al te zwaar te maken: ik zie de symbolische ladder om vanuit de duisternis (geen fotografische zin) weer naar het licht te klimmen 😉
De berk als symbolische ladder die mij naar het licht laat klimmen.
Stiekem heb ik een paar dagen geleden Instagram weer even bekeken en de conclusie is vrij simpel: ik mis het niet! Dat wil niet zeggen dat ik sociale media niet meer zal gebruiken, want ik deel nu deze blog immers via sociale media. Ik ben vooral van plan om vaker blogs te schrijven met foto’s van mijn korte fotomomenten en die te publiceren op mijn website. Het betekend dus wel dat ik voorlopig veel minder foto’s zal plaatsen en minder actief zal zijn op Instagram of Facebook.
De prachtige herfstkleuren van de berkenbomen op de Posbank.
Ondertussen geniet ik van de koudere ochtenden, toch nog warme middagen, maar vooral van de momenten dat ik met sporten of een familiewandeling op de Posbank/Veluwezoom ben. Deze serie foto’s heb ik allemaal gemaakt tijdens een gezellig wandeling met mijn lieve vrouw afgelopen woensdagochtend waarbij ik mij vooral heb laten leiden door het licht op de prachtige berkenbomen. Bedankt voor het lezen en ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken.